مثل بچه ها

یه چیزی دلم می خواهد راجع به هاشمی رفسنجانی بگم

خیلی باحال بود که انقدر می خندید

 هیچ سیاست مداری رو یادم نمیاد که خنده دایم داشته باشه تازه این خنده نه ازروی نگاه  طنز بود و نه برای خوشایند مخاطب! 

خنده ای که از چشمهاش شروع میشد و زود جمع میشد چون همراهی پیدانمی کرد 

خنده هاشمی یه جور ذوق کردن بود مثل بچه ها 

یه جور شادابی ناخودآگاه که  تو پسربچه های دبیرستانی دیده میشه 

قبل از اینکه خنده کودکانه شون  رو با یه دست ریش سیبیل مردونه طاق بزنن

خدا رحمت کنه هرآدمی رو

 که بچه درونش زودتر از خودش نمرده باشه