هر که آب است, با تو آب تر است
با تو حتی لب سراب, تر است
روی تو ماه چهارده معصوم
شب ات از روز آفتاب تر است
غیبت این حضور ممکن نیست
چه کسی از تو بی نقاب تر است
" ماعرفناک حق معرفتک "
گرچه عشق ندیده ناب تر است
خوش بحال کسی که روز نبرد
با تو همدوش و هم رکاب تر است
تو دعای فرج بخوان که دعا
از لب دوست مستجاب تر است
بر ساقه رگهای طوبی غنچه بودی
نشکفته بودی که تو را از ساقه چیدند
درهای دنیا را به رویت باز بستند
بین در و دیوار نافت را بریدند
ما که سیمرغ ایم همبالان هم
هم کلاسی ها و همسالان هم
هفت قله در پی قاف آمدیم
تا بلندی های "اعراف "آمدیم
ما عصای دست بیضای توییم
همنفس های مسیحای توییم
کربلا در کربلا سر داده ایم
کفتر در این حرم پر داده ایم
اشهد ان خدایی جز تو نیست
تو قریبی آشنایی جز تو نیست . . .
این شراب طهورا ست
هزار و صد و هفتاد و هفت ساله است
مرد افکن نیست که تلخ باشد
نامرد افکن است و شیرین
ومرده را زنده می کند
همانکه حافظ را زنده می کند
امیرکبیر را زنده می کند
ژاندارک را زنده می کند
وهمه شهیدان تاریخ
همه آنها که رفتند آب بیاورند
و دیگر برنگشتند
وآنها که سر بریده شدند
چون از آتش گذشتند
فرصتها را بر میگرداند
و حق را به حقدار
و لیلی را به مجنون می رساند
و فروغ را زنده میکند
تا تعبیر خوابش را ببیند
که بیداری است
ببین چه قاب خوبیه
این شب تاریک و سیاه
چه خوش نشسته اون وسط
صورت نورانی ماه
سیاهی زندگی هم
قاب یه عکس روشنه
عکس یه صبح تازه که
خورشید داره سر می زنه
.....
