سوره مریم آیات ۱٢ تا٢۶
یا یحیی(زنده شده)
کتاب را با توانمندی بگیر
و به او در کودکی حکم دادیم
و مهربانی
و پاکی از نزد خود(خدادادی)
و پرهیزکار بود
به مادر و پدر اش نیکو کار
و هیچ زور گو و گردن کش نبود
و شلام بر او
روزی که زاده شد و روزی که مرد وروزی که زنده برانگیخته گردد
و یاد کن در "الکتاب" مریم را
که چون از کسان اش در مکانی رو به شرق کناره جست
و از ایشان پرده گرفت,
پس به سوی اش فرستادیم
روح خود را
که به مانند بشری کامل بر او مجسّم شد
گفت:
همانا پناه می برم به "الرّحمن" از تو که پرهیزگار باشی
گفتا:
به راستی من فرستاده پروردگارت هستم
تا تورا پسری پاک هدیه دهم
گفت:
چگونه مرا پسری باشد حال آنکه هرگز دست بشری به من نخورده
و هرگز بی بندوبتر نبودم؟!
گفتا:
چنین گفت پروردگارت _ آن برمن آسان است
تا اورا برای مردم نشانه ای
و رحمتی از جانب خود قرار دهیم
و امری انجام یافته است
پس بار او برگرفت
و دوری گزید با او
در مکان دور افتاده
و درد زاییدن اش به سوی خرمابن مادینه ای کشانید
و می گفت ای کاش که پیش از این مرده بودم و از یادها رفته بودم
پس او را ندا داد از پیش پایش
غم مخور که خدا از بن تو جویباری روان کرده است
و نخل را به سوی خود بتکان
تا خرمای تازه چیده بر تو فرو ریزد
و بخور و بیاشام و دیده روشن دار
