تو برای تک تک آدمها نشونه داری
تو برای تک تک آدمها نشونه داری
تالی او باش
همچنان که ماه
تالی مهر است
شکر نعمت قرآن,
رستگاری است
شک ولایت امام زمان,
رستگار کردن است
خود را و دیگر بندیان را
شکر نعمت امام زمان!
_اگر بدانی _
ظهور کردن است
در مقام آینه
آنگاه که روی خود را تسلیم آفتاب کرده است
و من یسلم وجهه الی الله
و هو "محسنٌ"
فقد استمسک بالعروة الوثقی
و الی الله عاقبت الأمور
سوره لقمان آیه 22
امام زمان
قرآن می خواند
همهمه ای از میان حافظان بر می خیزد :
که این آیه را جا بجا خوانده ای
درستش این است
امام می گوید :
از کجا می گویید
می گویند از همان قرآن که از روی آن حفظ کرده ایم
همانکه همه جا هست
در پاسخ ایشان امام به سینه مبارک خود اشاره می کند و می گوید:
"و در اینجا چیزی است
که هیچ جای دیگر یافت نمی شود "
خیلی باحاله همینطور که داره میگه یهو خود امام زمان رو حاضر میبینه خیلی باحاله
ظهور, ظهور امام زمان است
اما,
فاعل جمله ماییم!
خورشید,
از پشت این ابر بیرون می آید
فاعل جمله بادها هستند
که ابر سیاه نبارنده را
می شکافند
راهی به سوی ظهور
امام زمان می گشایند
قفل کرده اید در را
و پشت امنیت بی رمق زندگی خود
نشسته اید که چه؟
منتظرید امام زمان از دیوار بیاید؟!