خدا!

چقدر حرف برای با تو گفتن دارم

چقدر حمد وسپاس

و ابراز خرسندی!

چه لطف ها که تو کردی و شکرش

 سر دلم مانده

خدا!

چقدر حرف برای با تو گفتن دارم ....

 

آخر شاهنامه

با هزاران قلب روشن شهر آذین  می شود 

تو می آیی آخرِ این قصه شیرین می شود

سلام فاطمه جان دختر پیامبرم

سلام  "فاطمه " جان دختر پیامبرم   

 که از تبار  تو  بودند   مادر  و  پدرم

به ارث برده ام این  خوی عاشقی ازتو

و  خون ریخته ات داغ مانده بر جگرم 

گره زده است به نام تو هر در و دیوار 

بدون یاد تو من از دری نمی گذرم 

دو چشم یوسف گمگشته ات گواه من است

 که من هم از پی او سالهاست دربدرم 

تو آشنای دل آدمهایی

تو نوحی و کشتی تو این کره زمینه            

ظرفیت نجات تو    نجات   عالمینه 

تو   برای تک تک آدمها    نشونه داری          

 برا نجات هرکسی یه جور بهونه داری

وقتی میای برای هیچ کسی غریبه نیستی

هر آدمی حس میکنه یه روز  یه شب یه جایی 

تو رو دیده یا که صدای گرم ات رو شنیده 

خبر نداره که تو   نقش دل آدمهایی

خدا همون روزی که آدمها رو آفریده

نقش رخ خوب تو رو توی دلها کشیده

برای همینه که وقتی میای 

تو برا هرکس توی دنیا یه جور آشنایی

چه غوغایی بپا میشه توی تموم دنیا 

خدا کنه من هم باشم روزی که تو می آیی

او خالق شکسپیر است!

او خالق شکسپیر است 

خالق بتهوون 

و چارلی چاپلین 

و مولانا

 درهیچ موزه ای 

اثری از او نیست 

چرا که او  خالق آثار زنده است

اما  افسوس 

کسی کنار نام باخ 

نام خالق باخ را نمی نویسد

و کسانی که نام خود را مخترع گذاشته اند  

طرح خدا را می دزدند

وبی آنکه نامی از او برده باشند 

لنزی را که ناشیانه از روی چشم عقاب ساخته اند.

به نام خود به ثبت می رسانند

زمزم بس است "قل قله " آغاز کن بگو