نمی دونم چه فکری راجع به فرشته ها دارید شاید فکر می کنید خیلی زیبا هستند یا حتما توی خیابون هم بالهاشون رو شونه هاشونه !...به هر حال فرشته هایی که من دیدم اینجوری نبودن یکی از اولین فرشته هایی که دیدم معلولیت شدید داشت و صورتش هم داغون بود ....به من گفت آدمه و توی تصادف این شکلی شده توی مترو دیدمش گفت 3 سال تو کما بود و تازه بر گشته بعد شروع به نصیحتم کرد و حرفهایی زد که اونموقع باید می شنیدم و برام لازم بود
یه فرشته دیگه هم یه بار به شکل یه پیرزن در اومد داشتم هز بهشت زهرا برمی گشتم اگه زورکی باهام سر صحبت رو وا نمی کرد و راه رو نشونم نمیداد اون روز گم می شدم تند خند حرف میزد و برام شیرینی هم خرید
احساسی که بعد از معاشرت با فرشته ها به من دست میداد این بود که قشنگ فهمیدم چرا خدا آدم رو آفرید فرشته ها به آدم خوبی می کنند حتی گاهی نقش دوست رو بازی می کنند اما انگار قلب ندارند نمی دونم یه جور سردی هستند احساس ندارند مأمورند و معذور و در نهایت احساسی که از معاشرت باهاشون به آدم دست میده یه جور تنهاییه
